Yerküre’nin Katmanları

1. Yer Kabuğu

Kalınlığı yaklaşık 60 – 70 km olan kabuk SİAL ve SİMA denilen iki bölümden oluşur.

a) SİAL: Kıtasal kabuk olarak bilinen SİAL daha çok silisyum ve alüminyum elementlerinden oluştuğundan bu ismi almıştır.

• Yoğunluğu 2,7 – 2,8 gr/cm³ tür.
• Kalınlığı kıtalar – dağlar üzerinde fazla iken okyanus tabanlarında incedir. Ortalama olarak 30 – 50 km kalınlıktadır.

b) SİMA: Okyanusal kabuk olarak adlandırılan SİMA daha çok silisyum ve magnezyum elementlerinden oluşmuştur.

• Yoğunluğu SİAL’e göre fazladır ve 3.0 – 3,5 gr/cm³ arasındadır.
• Kalınlığı okyanus hendeklerinde daha az olmakla birlikte 5 – 10 km civarındadır. Karalarda ince iken okyanuslarda kısmen daha kalındır.

2. Manto

Üst kısmını lav akıntıları veya konveksiyon akıntılarının oluşturduğu astenosfer oluşturur. Burada meydana gelen konveksiyon akıntıları
iç kuvvetlerin oluşmasında etkilidir.

• Daha çok silikat minerallerinden oluşur.
• Mantonun yoğunluğu 5 – 6 gr/cm³ tür.
• Üst mantoda sıcaklıklar 1200^oC’den fazladır.
• İç kuvvetlerin oluştuğu merkezdir.
• Alt mantoda demir ve magnezyum oranı artar.
• Derinliği ortalama 2900 km’ye kadar devam eder.

3. Çekirdek

Manto katının altında bulunan çekirdektir. Dış çekirdek ve iç çekirdek olmak üzere iki bölümden oluşur.

• Dış çekirdek kıvamlı bir sıvı hâlindedir. Nikel, demir ve magnezyum elementleri fazladır.
• İç çekirdek katı özellik gösterir ve nikel ile demir elementleri daha fazladır.
• Dış çekirdekte yoğunluk 10 gr/cm³ civarındayken iç çekirdekte 13,4 gr/cm³ dolayındadır.
• Sıcaklık iç çekirdekte 5000 – 6000 ^oC civarındadır.