Ülkemizde hayvancılık önemli potansiyele sahiptir. Fakat yeterince gelişmemiştir. Nedenleri ahır hayvancılığının az olması, mera hayvancılığının yaygın olmasıdır.

Mera hayvancılığı iklime bağlıdır İklim şartları iyi ise verim yüksek, iklim şartları kötü ise verim düşüktür.

Küçükbaş Hayvancılığı:

Koyun ve Keçiden oluşur. Koyun; Karasal iklim bölgesine daha çok uyum sağlamış bir hayvancılık faaliyetidir. Bozkır bitki örtüsünün yaygın olduğu bölgeler koyunculuk için uygundur.

Bu yüzden koyunculuk ülkemizin iç bölgelerinde doğu bölgelerinde yaygın olarak yapılır.

Keçi; Koyun’a göre biraz daha farklı bölgelerde yetiştirilir. Makilik alanlar Keçi için daha uygundur.

Bu yüzden keçiler Akdeniz Bölgesi’nde daha yaygındır. Tiftik Keçisi Ankara Çevresinde Kıl Keçisi Akdeniz Bölgesi’nde yaygındır.

Kıl keçisi ormanlara aşırı zarar verir. Bu yüzden bazı dönemler kısıtlama getirilmiştir.

Büyükbaş Hayvancılığı:

Yağışların fazla, bitki örtüsünün çayır olduğu (gür ot) bölgeler büyükbaş hayvancılığa uygundur. Doğu Anadolu ve Karadeniz’de yaygın olarak yapılır.

Kümes Hayvancılığı:

Tüketici nüfusunun fazla olduğu büyük şehirlerin yakınında kurulmuştur.

İklim şartlarından çok etkilenmez. Modern tesislerde yapılan bir faaliyettir. Marmara ve Ege Bölgelerinde yaygındır.

Arıcılık:

Bitki örtüsünün çeşitli olduğu, dağlık ve engebeli alanlarda yapılan faaliyettir. Arıcılığın yapıldığı bölgelerin yakınlarında sanayi, tarım ve yerleşme olmamalı çünkü zararlı kimyasal atıklar arıcılığı olumsuz etkiler.

İpek Böcekçiliği:

Dut ağacının yaprağı ile beslenir. Bursa, Bilecik, Diyarbakır gibi bölgelerimizde ipek böcekçiliği yapılır.

Balıkçılık:

Üç tarafı denizlerle çevrili ülkemizde yeterince gelişmemiştir. Bunun nedenleri;

• Kıyıların kirletilmesi
• Açık deniz balıkçılığının yapılmaması
• Modern soğuk hava depolarının olmaması
• Modern, sağlam teknelerin az olması
• Bilinçsiz avlanılması