Türkiye’de hayvan sayısı fazla olmasına rağmen, hayvan başına alınan ürün çok azdır.

Bu durumun nedenleri;

• Çayır ve mera hayvancılığının yaygın olması,
• Otlakların erken veya aşırı otlatılması,
• Hayvancılığın gelişmesi için gerekli olan önlemlerin alınmaması,
• Hayvanlar içerisinde verimi yüksek iyi cins hayvan oranının az olması,
• Çayır ve mera alanlarının tarım alanlarına dönüştürülmesi,
• Hayvancılıkta modern yöntemlerin yeteri kadar kullanılmaması,
• Hayvan soylarının yeterince ıslah edilmemesidir.

Hayvancılığın Gelişmesi İçin Gerekli Olan Faktörler

• Otlakların ıslahı,
• Hayvan soylarının ıslahı,
• Hayvan hastalıkları ile mücadele arttırılmalı,
• Pazarlama imkanlarının arttırılması,
• Çayır ve mera hayvancılığının yerine besi ve ahır hayvancılığının yapılması,
• Hayvan ürünlerini işleyen sanayi kollarının geliştirilmesi,
• Erken kesimin önlenmesi,
• Üreticiyi teşvik edici kredi imkanının sağlanması gereklidir.

Besi ve Ahır Hayvancılığı

• Genellikle büyükbaş hayvancılığına yöneliktir.
• Modern yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir.
• Özellikle nüfusun fazla olduğu büyük kentlerin çevresinde gelişmiştir. Tüketim nüfusunun fazla olması etkilidir.
  Mandıralar, kent nüfusunun günlük taze süt ihtiyacını et kombinaları ise et ihtiyacını karşılar.
• Ahır adı verilen modern kapalı ortamda, hayvanlar temiz ve ince yemlerle(fabrikalarda üretilen yem) beslenir.
• Şekerpancarının küspesi hayvan yemi olarak kullanıldığı için, Türkiye’de şeker fabrikalarının yakınlarında besi ve ahır hayvancılığı gelişmiştir.

Çayır ve Mera Hayvancılığı

• Yağışlı mevsimlerde ot veriminin artmasıyla et ve süt verimi artar, kurak geçen mevsimlerde ise et ve süt verimi düşer. Mera hayvancılığı iklim koşullarından etkilenir.
• Hayvanlar yaz mevsiminde otlaklarda kış mevsiminde ahır veya ağıllarda kaba yemlerle (saman, yonca, mısır sapı vb.) beslenir.
• Geleneksel yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir. Bundan dolayı doğal koşullara bağlı olarak et ve süt veriminde dalgalanmalar meydana gelir.