Bütün canlılar, yaşamsal etkinliklerini devam ettirebilmek için suya gereksinim duyar. Bu nedenle, canlıların dünya üzerindeki yaşama alanlarının belirlenmesinde, su kaynakları oldukça etkili olur. Su kaynaklarının zengin olduğu yerlerde çok sayıda canlı türü yaşama imkanı bulur.

Canlıların büyük bir kısmını (yaklaşık % 60 kadarını) su oluşturur. Bu su oranı, canlının özelliğine veya yaşama ortamına göre farklılıklar gösterebilir. Örneğin, bazı sucul bitki türlerinde ve deniz anasında vücudun su oranı % 95 değerine kadar çıkarken, kuru tohumlarda % 15 ile % 5 değerleri arasındadır. İnsan vücudunun ise yaklaşık % 65 kadarı sudan oluşur.

Suyun yapısındaki oksijen ve hidrojen atomları birbirine kovalent bağlar ile bağlıdır. Suyun yapısında oksijenin bulunduğu kısım eksi yüklü, hidrojenin bulunduğu kısım ise artı yüklüdür.

Su molekülleri bir araya gelirken eksi yüklü olan oksijen, diğer suyun artı yüklü olan hidrojenini kendisine çeker. Bu şekilde çok sayıda su molekülü hidrojen bağları ile birbirine bağlanır.

Bu hidrojen bağları su moleküllerini bir arada tutan büyük bir kuvvet oluşturur (kohezyon kuvveti). Suyun yapısındaki hidrojen molekülleri sürekli olarak kırılır ve hemen yeni bağlar oluşturulur. Böylece su molekülleri kopmadan bir arada kalır. Bu durum ise suyun daha kararlı bir bileşik olmasını sağlar. Kohezyon kuvveti denilen bu olay sayesinde bitkilerde topraktan alınan su yapraklara doğru taşınır.