• Servetifünun roman yazarları aynı zamanda hikâye türünde de eser vermişlerdir. Hikâyede teknik yönden gelişme gözlenir, hikâye hacim bakımından kısalır. Tanzimat Dönemi’nin uzun hikâyesi terk edilip “kısa hikâye” benimsenir. Batılı tarza uygun hikâyeler yazılır.
• Realizm akımının etkisiyle hayal ikinci sıraya atılmıştır.
• Bazı hikâyelerde, Maupassant kurgulama tekniği kendisini belirgin bir biçimde kullanılmıştır. Klasik olay hikâyesi özellikle Halit Ziya’nın hikâyeleriyle yerleşmişlerdir.
• Hikâyelerde, belli oranda orta halli ve yoksul insanlar konu edinir.
• İstanbul dışına çıkılmış (Halit Ziya “Bir Yazın Tarihi”), az da olsa Anadolu anlatılmıştır. Mekân tasvirlerine önem verilmiştir.
• Hikâyelerde sanatçı ruhlu, piyano çalan, yabancı dil bilen aristokrat kadın tipleri, mürebbiye, dadı, mirasyedi, çapkın tipler görülür. Tipler geleneksel özeliklere değil, Batılı özelliklere sahiptir.
• Servetifünun yazarları romantik aşk, kadın, evlilik, tabiat, yalnızlık, karamsarlık, ümitsizlik, sert ve katı gerçekler dünyasından hayal dünyasına sığınma isteği, hastalık, aile, evlat sevgisi, merhamet gibi bireysel ağırlıklı konuları işlemişler; toplumsal ve siyasî konuları pek ele almamışlardır. Servetifünun yazarlarında olay unsuru büyük oranda
  ruhsal durumların tasvir ve tahlillerine, duygusal anlamda tepki verme biçimlerinin aktarımına bırakmıştır.
• Hikâyede sanat yapma kaygısı vardır. Dil, süslü ve sanatlıdır ancak hikâyelerde kullanılan dil romanlara göre daha sadedir.
• Halit Ziya, Mehmet Rauf, Ahmet Hikmet Müftüoğlu, Hüseyin Cahit, Hüseyin Rahmi,Ahmet Rasim Servetifünun Dönemi’nde hikâye türünde eser veren sanatçılardır.

Mehmet Rauf (1 875-1 931)

Hikâyelerinde kendi hayatından kesitler vardır. Karşılıksız ya da acı sonlanan aşk, kadın, evlilik hayatı, hastalık,
karamsarlık, evlat sevgisi, acıma, geçim sıkıntısı, kahramanlık, vatan sevgisi gibi konuları işlemiştir. Eserlerindeki kahramanlar aracılığıyla duygu ve düşüncelerini anlatmıştır.

Hikâye türündeki eserleri şunlardır:
Kadın İsterse, Aşıkane, Bir Aşkın Tarihi, Son Emel, İhtizaı; Pervaneler Gibi, Hanımlar Arasında, Menekşe, Üç
Hikâye, İlk Temas İlk Zevk, Aşk Kadını, Gözlerin Aşkı, Eski Aşk Geceleri, Safo ile Karmen.

Hüseyin Rahmi Gürpınar (1864 —1944)

Servetifünun Dönemi bağımsız yazarlarındandır. Toplum için sanat yapma amacı vardır. Hikâyelerinde toplumsal konuları işlemiş, sade bir dil kullanmıştır.

Hikâye türündeki eserleri şunlardır: Kadınlar Vaizi, Katil Buse, Gönül Ticareti, Melek Sanmıştım Şeytanı, İki Hödüğün Seyahati, Eti Senin Kemiği Benim, Tünelden İlk Çıkış, Meyhanede Hanımlar, Namusla Açlık Meselesi.