SERVETİFÜNUN TOPLULUĞUNUN OLUŞUMU

Servetifünun topluluğu adını “Servetifünun” dergisinden alır, dergi “fenlerin zenginliği” anlamına gelir.

1891 yılında yayımlanmaya başlanan Servetifünun dergisi 1944’e kadar çıkmış bir dergidir. Servetifünun dergisi 1896-1901 yılları arasında bir araya gelen edebî topluluğa da adını vermiştir.

Servetifünuncular, ilk defa bilinçli bir şekilde bir araya gelen bir topluluktur.

Servetifünuncuların oruk edebî görüşlerini içeren bir bildiri yoktur.

Servetifünuncular kendilerine “ Edebiyatıcedideciler” (Yeni Edebiyatçılar) adını vermişler ancak 1930’lardan sonra bu ad yerine “Servetifünun Topluluğu” olarak geçmişlerdir.

Servetifünuncuların bir araya gelmelerindeki sebeplerin başında, yazarları yalnız bireysel konular üzerinde durmaya zorlayan devrin siyasî durumu da vardır.

Servetifünun edebiyatının kapsadığı dönem ”baskı, İstibdat dönemi” (II. Abdülhamid Dönemi) olarak da adlandırılır. Bu dönem sanatçıları siyasî şartların ağırlığı nedeniyle siyasî ve toplumsal konulardan uzak durmuşlardır, toplumdan kopukturlar.

Servetifünun sanatçıları, Yeni Zelanda’ya gitmeyi düşünmüşler, buna fırsat bulamayınca Manisa’nın bir köyünde Hüseyin Cahit’e ait bir çiftlikte yaşamayı planlamışlardır.

Servetifünun Edebiyatının Önemli Temsilcileri

Şiir: Tevfik Fikret, Cenap Şahabettin, Süleyman Nazif, Hüseyin Siret Özsever, Faik Ali Ozansoy

Düzyazı: Halit Ziya Uşaklıgil, Mehmet Rauf, Hüseyin Cahit Yalçın, Hüseyin Suat Yalçın

Servetifünun Topluluğunun Dağılması

Servetifünun topluluğu beş yıl gibi kısa bir sürede sanat ve edebiyat alanında ağırlığını hissettirmiştir. Dergi kapatılınca Servetifünun topluluğu tamamen dağılmıştır.

Ali Ekrem’in Servetifünun şairlerini eleştirdiği “Şiirimiz” makalesini Tevfik Fikret dergiye koymadan önce kırpmış, Ali Ekrem bu sebeple topluluktan ayrılmıştır.

“Servetifünun” dergisinin 256. sayısından itibaren derginin başına geçen Tevfik Fikret Ahmet İhsan ile bozuştuğu için “Servetifünun” dergisinden ayrılır, yerine Hüseyin Cahit geçer.

1901’de Hüseyin Cahit’in Fransızcadan çevirdiği “Edebiyat ve Hukuk” adlı makalesi gerekçe gösterilerek 16 Ekim 1901 yılında (sayı:553) Servetifünun dergisi kapatılır.

5 Aralık 1901 tarihinde tekrar yayına devam eder ancak Hüseyin Cahit, derginin yazı işlerini bırakmış, diğer sanatçılar dergiden ayrılmış, dergi ilk halindeki gibi fen dergisi haline gelmiştir. Topluluğun sona ermesi böylece gerçekleşmiştir.