SEDAT UMRAN (1926-2013)

Ahmet Haşim tesirinde başlayan şiirini giderek kendi mecrasına taşıdı, eşyanın metafiziğini araştıran şiirler yazdı.

İnsan hayatında trajik olana eğilen, trajediyi gizemli bir boyutta ele alan eserleri ile modern Türk şiirinde kendine has bir yer edindi.

Leke adlı kitabındaki tutumu sebebi ile leşyanın şairi“ olarak tanımlanmasına rağmen, bu tavır Umran’ın şiirinde ancak belli bir unsuru karşılamaktadır.

Eşya dışında günlük hayat, aşk ve tabiat, insan ruhunun gerilime doğru yürüyen açmazları onun asıl yoğunlaştığı sahalardır.

Sese ve kelimeye büyük ağırlık verir.

Kendini tamamıyla şiire adamış, âdeta şiir için yaşayan bir şair olmuştur.

Sedat Umran, şiiri bir yaşama, düşünme ve mistik boyutta hissetme biçimi olarak benimsemiştir.

“Eşyanın şairi” olarak tanımlansa da aynı zamanda o aşkın ve ötenin şairidir.

Eserleri

— Şiir: Leke, Kara Işıldak, Gittin Taş Atarak Denizlerime, Aynada Gün Doğumu, Meşaleler, Parmak Uçlarımdaki Yangın, Akşam Şiirleri, Altın Eşik, Kırık Ayna (Aşk şiirlerinden seçmeler), Sonsuzluk Atı (Toplu şiirleri)

— Deneme: Şiirde Metafizik Gerçek