RASİM ÖZDENÖREN (1940-…)

Hikâyelerinde geçmişten kopamayan, zamanın anaforlarına karşı direnmeye çalışan insanı, aile içi çatışmaları, parçalanmayı işler.

İlk dönem hikâyelerinde değerlerinden koparılmış ve modern kentlerin varoşlarında kıstırılmış bireyin yalnızlığını, ikinci dönem hikâyelerinde ailedeki çözülmeleri, kuşak çatışmalarını anlatır.

Hikâyelerinin ana konusu toplumsal ve kültürel değişmelerin yol açtığı “yabancılaşma”dır.

Son dönem hikâyelerinde kü r şokundan “tasavvufa sığınma” konusunu işlemiştir.

Hikâyelerinde az da olsa varoluşçuluk akımının etkisi vardır

Kişilerin bilinçaltına iner, psikolojik çözümlemeler yapar.

Eserleri

— Roman: Gül Yetiştiren Adam

— Hikâye: Hastalar ve Işıklar, Çözülme, Denize Açılan Kapı, Çarpılmışlar, Çok Sesli Bir Ölüm, Ansızın Yola Çıkmak, Kuyu, Hışırtı, İmkânsız Öyküler

— Deneme: Kafa Karıştıran Kelimeler, Yaşadığımız Günler, Yumurtayı Hangi Ucundan Kırmalı, Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti, Ruhun Malzemeleri, Ben ve Hayat ve Ölüm, İpin Ucu, Aşkın Diyalektiği, Müslümanca Yaşama Sanatı

Gül Yetiştiren Adam (1979): Romanda, Batılılaşma sürecinde Doğu-Batı ikilemi arasında kalan insanların aldığı tavrı ve yarım yüzyılı aşkın bir süre içinde yaşanan değişimin yeni kuşaklara yansımasını konu alır Romanda iki farklı olay ve iki farklı kesim anlatılmaktadır. Bunların birincisinde, düşmana karşı mücadele vermiş bir neslin temsilcisi ile sonraki neslin durumu gözler önüne serilir. İkincisinde ise yozlaşmış, değerlerini yitirmiş gençler; Sitareler, Çarliler, Zeldalar, Tanseller, Yavuzlar, Martiler ve köpeğine arkadaşının ismini vermek isteyen tipler anlatılır.