Özel Görelilik Umut Öncül

Özel Görelilik Soru Çözümleri Umut Öncül

Özel Görelilik Hocalara Geldik

Özel Görelilik Soru Çözümleri Hocalara Geldik

Copernicus (Kopernik), Kepler, Tycho Brahe (Tayko Bırahe) ve Gelileo’nin yaklaşık yüz elli yıllık süreçte evrenin işleyişiyle ilgili yapılan çalışmalar, Newton tarafından sentezlenerek insanlığın bilgisine sunulmuştur. Newton, tüm gök cisimlerinin hareketlerinin yanı sıra yeryüzündeki nesnelerin hareketlerini de açıklayan bir bilimsel kuram ortaya koymuştur. Newton mekaniğine göre uzay ve zaman kavramları tüm eylemsiz referans sistemlerinde değişmezlik gösterirken ulaşılabilecek hızın bir üst sınırı yoktur. Duran ya da düzgün doğrusal hareket yapan sistemlere eylemsiz referans sistemi denir. 20. yüzyılın başlarında mikro evrene ilişkin yeni gözlemsel bulgular, 200 yıllık etkisini sürdüren klasik modeli çaresizlik içinde bırakmış ve yeni bir model arayışını zorunlu kılmıştır. Yüksek hızlarda gerçekleşen fiziksel süreçler Newton mekaniğinin öngörülerine uymamaktadır. Hareket yasaları düşük hızlarda doğru olmakla birlikte ışık hızına yaklaşan noktalarda geçerliliğini yitirmektedir. Michelson-Morley deneyi sonucuna göre Dünya’nın Güneş etrafındaki hareketinin ışık hızını değiştirmemesi ya da sabit hızla hareket eden bir araç içerisindeki durgun gözlemcinin yukarı yönde düşey attığı topun tekrar eline düştüğünü gördüğü anda araç dışındaki durgun bir gözlemci de topun araç içindeki gözlemcinin eline düştüğünü görür. Bu gibi olaylar bilim insanlarında “Işığın hızı her eylemsiz sistemde neden aynı görünür?” sorusunun cevaplanmasını zorunlu kılmıştır.

Yapılan deneyler ile ışık hızının; ışık kaynağının ya da gözlemcinin hareketinden bağımsız olduğu ve ışığın her koşulda c ışık hızıyla hareket ettiği görüldü. 1905 yılında Einstein özel görelilik kuramını açıklar. Einstein, özel görelilik kuramını sadece eylemsiz gözlem çerçevesinde açıkladığı için özel görelilik kuramı olarak da adlandırılır.