VERASET SİSTEMİ

— Osmanlı Devleti kurulduğu dönemde, eski Türk devletlerindeki yönetim anlayışına dayalı olarak, ülke hanedanın ortak malı sayılıyordu. Dolayısıyla tahta kimin çıkacağı konusunda (veraset sisteminde) belirsizlik vardı. Bu belirsizlik, I. Ahmet dönemine kadar yapılan düzenlemelerle giderildi.

— Osmanlı Devleti’nde kuruluşundan yıkılışına kadar, tahta geçişte (veraset sisteminde) şu kurallar uygulanmıştır.

• Osman ve Orhan Bey dönemlerinde ülke hanedanın tüm erkek üyelerinindir.
• I. Murat döneminden itibaren ülke hükümdar ve oğullarınındır (Amaç, taht kavgalarını azaltmak).
• II. Mehmet döneminden itibaren ülke hükümdarındı (Kardeş katli uygulaması yasallaştırılarak taht kavgaları önlenmek istenmiştir).
• I. Ahmet döneminden itibaren ülke hanedanının en yaşlı ve akli dengesi yerinde olan üyesinindir (Ekber ve Erşed yasasıyla taht kavgaları ve kardeş katli önlenmiştir.)

MÜSADERE SİSTEMİ

— Devletin, kişilerin mallarına el koyması uygulamasına müsadere denir.

— Osmanlı Devleti de dahil olmak üzere tüm Türk devletlerinde ülke hükümdarın malı sayılmıştır. Bu anlayış doğrultusunda, hükümdar istediği kişiye istediği kadar mülk vermiş; fakat istediği zaman bu mülklere el koymuştur (müsadere etmiştir).

— II. Mahmut’a kadar uygulanan bu sistemle merkezi otoriteyi bozacak aşırı zenginleşmelere engel olunmuştur.

— II. Mahmut döneminde bu uygulamaya son verilerek özel mülkiyet anlayışının gelişmesi sağlanmıştır.