SANCAK SİSTEMİ

— Şehzadelerin iyi yetiştirilmesi ve deneyimli devlet adamları olarak tahta hazırlanması sistemine “Sancak Sistemi” denir.

— Osmanlı Devleti’nde hükümdar çocuklarına “şehzade”, şehzadelerin eğitiminden sorumlu hocalarına “lala“ denirdi.

— Şehzadeler, bir taraftan teorik eğilimlerini alırken, diğer taraftan da devlet tecrübesi kazanması için lalaların nezaretinde sancaklara yönetici olarak gönderilirdi.

—Osmanlılardan önceki Türk-İslam devletlerinde de görülen bu sistem, II. Mehmet döneminden itibaren zorunlu hâle getirildi.

— Osmanlı Devleti’nde şehzadelerin gönderildiği sancaklar şunlardır: Manisa, Amasya, Trabzon, Kütahya, Aydın, Konya, Çankırı, Kastamonu, Teke ve Kefe. Bunlardan Kefe, Kırım’ın güneyinde bulunan bir şehir olup, Anadolu dışındaki tek şehzade sancağıdır.

— I. Ahmet döneminde kabul edilen ”Ekber ve Erşed” yasasıyla hanedanın en yaşlı ve akli dengesi yerinde olan üyesinin padişah olmasının yasallaşmasıyla Sancak Sistemi’nden vazgeçilerek, şehzadeler sarayda eğitim görmeye başlamışlardır. Bu yeni uygulamaya ise ”Kafes Usulü” denir.