Örf (gelenek): Bir toplumda, eskiden beri uygulanagelen, kuşaktan kuşağa sonraki nesillere iletilen kültürel değer, alışkanlık ve davranışlara denir.

Adet (görenek): Bir şeyi eskiden beri görüldüğü gibi yapma alışkanlığıdır.

Örf ve âdetler, insanların düşünce, tutum ve davranışlarının pratiğe dönüşmüş hâlidir. Örf ve âdetler yazısız kurallardır. Din, örf ve âdetlerin şekillenmesini ve devamlılığını sağlar. Bayramlaşma, ad koyma, selamlaşma, hasta ziyareti, sünnet olma, nişan, evlenme, cenaze töreni ve mevlit okuma vb. uygulamalarda dinin etkisi vardır Bu nedenle toplumumuzda örf ve âdetler, dinle birlikte anılmaktadır. Davetlere katılmak, anne babaya saygı, Kur’an ve ezana saygı, hem dini hem de örfi uygulamalar arasında sayılmıştır. İslam dini, kendi temel esaslarına aykırı olmayan örf ve âdetleri reddetmez. Hatta Kur’an’ın teşvik ettiği bazı adetler vardır.

“…Evlere girdiğiniz zaman birbirinize, Allah katından mübarek ve hoş bir esenlik dileği olarak selam verin…” (Nur suresi, 61)

Yeni doğan çocuğa verilen isimler arasında Hz. Peygambere ve ailesine ait isimler yer alması, çocuğun adını koyarken sağ kulağına ezan okunması, sol kulağına kamet getirilmesi gelenek halini almıştır. Zira bebeğin ilk işittiği sözlerin dine ait olması istenir. Örfün ve adetlerin dini değerlere uygun bir şekilde uygulanması, insanın iç dünyasında huzur ve mutluluk duymasına vesile olur. Olumlu tutum ve davranış sergileyenler, hem Allah’ın sevgisini kazanır hem de toplum tarafından saygı ve değer görür. İslam, kan davası, başlık parası gibi toplumun huzurunu bozan adetleri reddeder.

“Büyüklere saygı göstermek, mutlulukları paylaşmak, zorda kalanlara yardım etmek, dinimizin teşvik ettiği değerler arasındadır.”