Cümle içinde virgüllerle ayrılmış tür veya takımları birbirinden ayırmak için konur:
- Buralarda kışları liman, mandalina, portakal; yazları şeftali, kiraz, erik yetişir.
- Buralarda erkek çocuklara Mehmet, Fatih, Alparslan; kız çocuklara ise Fatma, Ayşe, Emine, Zeynep isimleri verilir.
- Türkiye, Fransa, Rusya; İstanbul, Paris, Moskova kentleriyle hatırlanır genellikle.
- Erkek çocuklara Doğan, Tuğrul, Aslan, Orhan; kız çocuklara ise İnci, Çiçek, Yonca adları verildi.
Ögeleri arasında virgül bulunan sıralı cümleleri birbirinden ayırmak için konur:
- Kel ölür, sırma saçlı olur; kör ölür, badem gözlü olur.
- Yaşlı, hasta kişiler yağlı ve asitli yiyeceklerden uzak durmalı; spor yapmalıdır.
- Dağların, ovaların, denizlerin ölüm uykusuna yattığı bir anda Ay bize gülümsüyor; biz onunla yalnızlığımızı yeniyor, mutlu oluyoruz.
- Sevinçten, heyecandan içim içime sığmıyor; bağırmak, kahkahalar atmak, ağlamak istiyorum.
İkiden fazla eş değer ögeler arasında virgül bulunan cümlelerde özneden sonra noktalı virgül konabilir:
- Yeni usul şiirimiz; zevksiz, köksüz, acemice görünüyordu.