• Nazım biçimi şiirin dış görünümü; bent sistemi, nazım birimi, mısra yapısı, kafiye örgüsü ve veznin belirlediği dış yapı veya kalıptır.
• Dizelerin belli bir düzen içerisinde tertip edilmesiyle nazım biçimleri ortaya çıkar.
• Hemen her nazım biçiminin kendisine özgü kafiye düzeni vardır. Örneğin, divan edebiyatı nazım biçimlerinden gazel, “aa, ba, ca, da, ea,…” şeklinde; halk edebiyatı nazım biçimlerinden olan mani, “aaxa” biçiminde kafiyelenir.
• Nazım şekilleri, manzumelerin dize, bent sayısı, bunların sıralanışı ve kafiye düzeni gibi dış yapı ilgili unsurlardan oluşur.
• Nazım şekilleri, edebi dönemlere göre farklılık gösterir. İslamiyet öncesi Türk edebiyatında ve halk edebiyatında hece ölçüsüne bağlı nazım biçimleri kullanılırken divan edebiyatında ise aruz ölçüsüne bağlı nazım şekilleri kullanılmıştır. Divan edebiyatındaki nazım şekilleri büyük oranda Arap ve Fars edebiyatlarından alınmıştır. Tanzimat’tan sonra Batı’dan birçok nazım biçimi alınmıştır.
• İslamiyet öncesi Türk edebiyatında koşuk; halk edebiyatında koşma, semai, varsağı, destan, mani, türkü; divan edebiyatında gazel, kaside, mesnevi, müstezat, rubai, murabba, şarkı, tuyuğ, terkibibent, terciibent gibi nazım biçimleri kullanılmıştır.

* Nazım birimi dörtlüktür.
* Tek dörtlükten oluşmuştur.
* Kafiye örgüsü aaxa biçimindedir.
* Hece ölçüsüyle söylenmiştir.

* Nazım birimi dörtlüktür.
* Tek dörtlükten oluşmuştur.
* Kafiye örgüsü aaxa biçimindedir.
* Aruz ölçüsüyle yazılmıştır.

Nazım birimi dörtlüktür.
Dörtlük sayısı 3’tür.Koşmanın dörtlük sayısı 3-5 arasında değişir.
Hece ölçüsüyle söylenmiştir / yazılmıştır.
Kafiye düzeni “abac/ddda/eeea” biçimindedir.
Son dörtlükte şairin mahlası (takma adı) geçmektedir.

* Nazım birimi beyittir.
* Beyit sayısı 5’tir. Gazelin beyit sayısı 5-15 arasında değişir.
* Aruz ölçüsüyle yazılmıştır.
* Kafiye düzeni “aa/ba/ca/da/ea” biçimindedir.
* Son beyitte şairin mahlası (takma adı) geçmektedir.