Modernizm

“Modern” sözcüğü ilk olarak Hristiyanlık öncesi dönem ile sonraki dönemi ayırmak amacıyla kullanılmıştır. Hristiyanlık ”modern” sözcüğünü karşılamıştır.

Modern, modernizm veya modernlik eskiye göre “yeni” olmaktır. Modernizm, 19, yüzyıl sanat ve geleneklerine
özellikle de realizm akımına tepki olarak gelişmiştir. Realizmde dış gerçeğin olduğu gibi kavranabileceği ortaya konur ancak modernizmde dış gerçeğin olduğu gibi kavranamayacağı savunulmuştur. Sanatın kurmaca yapısına ilk dikkatleri çeken akım modernizmdir.

Modernizmi etkileyen kişiler arasında Darwin, Marx, Freud, Hegel, Jung vardır.

Modernizmin başlıca özellikleri şunlardır:

Geleneksel yapı ve anlatım bırakılmıştır.

Geleneksel olanı yeni olana uydurma ya da tabi kılma esastır.

Bilinç akışı tekniği kullanılır.

Diyaloglara ve ”hikâye etme”ye pek yer verilmez.

Olay, karakter, çevre yerine imge ve simgeler ön plana çıkarılır.

Bireyin bunalımları, birey-toplum çatışması, bireysel yalnızlık, toplumdan kaçış temaları işlenmiştir.

Anlatımda “şiirsel” ögeler ön plandadır.

Alegorik (simgesel) anlatım benimsenmiştir.

İnsanın karmaşık dünyası anlatılmaya çalışır.

Çağrışımlara geniş yer verilmiştir.

Anlatıcı, büyük ölçüde birey bilinciyle kendi “ben” ini öne çıkarır.

Yaşamın çok boyutlu ve kavranması zor gerçeklerden oluştuğu savunulur.

Topluma ait değerleri yansıtma amacı yoktur.

Kişilerin psikolojik özellikleri ön plandadır.

Modernizm, varlıkların göründüğü gibi olmadığını modern toplumun sıradanlıklarına isyanı ön plana çıkarır.