Kırılma

Işığın saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçerken doğrultusunu değiştirmesi olayına kırılma denir.
Kırılma miktarını belirleyen niceliğe mutlak kırıcılık indisi (n) denir. Mutlak kırıcılık indisi ortama bağlı olup,

Snell Yasası

1. Gelen ışın, kırılan ışın ve yüzeyin normali aynı düzlem içindedir.

2. Gelme açısının (α) sinüs değerinin kırılma açısının (β) sinüs değerine oranı sabit olup ortamların kırıcılık indisleri oranına eşittir.

Gözlemci ile cisim farklı saydam ortamlarda bulunursa cisim olduğundan farklı yerde görünür. Bunun sebebi ışınların kırılarak gözlemciye gelmesidir. Hava ortamından su içindeki cisimlere baktığımızda cisimler olduğundan yakın yerde görünür. Suyun indisi arttıkça kırılma miktarı da artacağından cisim olduğundan daha da yakında görünür.

Gözlemci çok kırıcı ortamda, cisim az kırıcı ortamda olursa cisim olduğundan uzakta görünür.

Işığın Paralel Yüzlü Ortamlardan Geçişi

Hava ortamındaki paralel yüzlü bir cama ışın gönderildiğinde ışının geliş doğrultusu ile çıkış doğrultusu birbirine paralel olur. Bu olaya paralel kayma, doğrultular arasındaki uzaklığa paralel kayma miktarı (ΔX) denir.
ΔX değeri ışının gelme açısı (α), camın kırıcılık indisi ve camın kalınlığı ile doğru orantılıdır.