İzohipslerin Genel Özellikleri

Yer şekillerinin kuş bakışı görünüşünü yansıtırlar.

İç içe kapalı eğrilerdir. Her eğri, kendisinden daha yüksek olan eğriyi kuşatır. En dıştaki eğri en alçak yeri, en içteki eğri ise en yüksek yeri gösterir.

0 metre eğrisi deniz seviyesinden başlar, buna kıyı çizgisi denir.

Aynı izohips üzerindeki yerlerin yükseltisi aynıdır.

İzohipsler, birbirlerini kesmezler. İzohipslerin sıklaştığı yerde eğim fazla, seyrekleştiği yerde eğim azdır.

İzohipsleri kesen düz, kalın, kesintisiz çizgiler devamlı akarsuları, kesik çizgiler ise mevsimlik (geçici) akarsuları gösterir.

İki izohips arasındaki yükselti farkına eş yükselti aralığı (eküidistans) denir. Haritanın her yerinde aynıdır. Eküidistans, harita ölçeğiyle ters orantılıdır. Yani büyük ölçekte küçük eküidistans, küçük ölçekte büyük eküidistans kullanılır. Aşağıdaki şekilde I numaralı harita büyük ölçekli, II numaralı harita küçük ölçekli haritadır.

Birbirini çevrelemeyen komşu iki izohipsin yükseltileri birbirine eşittir. İki tepe arasındaki düzlüğe boyun denir.

Yükselti arttıkça izohipslerin boyları kısalır. Dağların doruklarında ve çanakların dibinde nokta hâlini alırlar. Bire, nokta olarak gösterilseler de, bu noktaların izohips değeri vardır.

Karalar üzerindeki çukur alanlar, çanağın merkezine yönelen oklarla gösterilirler.

Yükseltinin arttığı yöne doğru eğriler “A” şeklinde girinti yapmışsa vadi; yükseltinin azaldığı yöne doğru eğriler “v” şeklinde girinti yapmışsa sırt ismini alır. Vadilerde izohipslerin sivri ucu akarsuyun kaynağını, açık ağzı ise akarsuyun akış yönünü gösterir.

İzohipsler birbirlerini kesmeseler de eğimin çok fazla olduğu yerlerde (falez ve şelale / dev kazanı) birbirlerine yaklaşarak kesişmiş gibi görünürler.

Akarsu vadisinin her iki yakasında bulunan ilk izohipslerin yükseltileri eşittir.