Topografya haritalarında izohips eğrilerinin sık ya da seyrek aralıklarla çizilmesi arazinin eğimine göre değişir. Eğimin arttığı yerlerde izohips eğrileri sık çizilirken, eğimin azaldığı yerlerde izohips eğrileri seyrekleşir.

Örneğin, sağ üstteki topografya haritasında izohips eğrilerinin sık olduğu yerlerde eğim fazla olduğu için;

•  Kıta sahanlığı dardır. (Yani deniz birden derinleşir.
• Kıyıda dalga aşındırması etkin, falezler yaygındır.
• Tepeden denize doğru akan akarsuların akış hızı, aşındırma gücü ve hidroelektrik potansiyeli fazladır.
• Kıyıdan tepeye doğru yapılacak karayolunda çok sayıda dönemeç kullanılır ve yapım maliyetleri fazla olur.

Bunun yanında tepenin diğer kesiminde izohips eğrileri seyrek, eğim az olduğu için;

• Kıta sahanlığı geniştir. (Yani deniz sığdır.)
• Kıyıda dalga aşındırması zayıf, geniş kumsallar görülebilir.
• Tepeden denize doğru akan akarsuların akış hızı, aşındırma gücü ve hidroelektrik potansiyeli azdır.
• Akarsuların denize döküldüğü yerde delta oluşturması daha kolaydır.
• Kıyıdan tepeye doğru yapılacak karayolunda daha az sayıda dönemeç kullanılır ve yapım maliyetleri az olur.

Eğim Hesaplama: Engebeli bir yüzeyin, yatay düzlemle yaptığı açıya eğim denir. Bir başka ifadeyle eğim, iki nokta arasındaki yükselti farkının yatay (kuş uçuşu) uzaklığa oranıdır.

Örnek: Bir topografya haritasında eş yükselti eğrilerinin sıklaştığı yerlerle ilgili olarak aşağıdakilerden hangisi kesil le doğrudur?
A) Bitki örtüsü gürdür. B) Eğim fazladır. C) Deniz kıyısıdır. D) Akarsu yatağıdır. E) Arazi geçirimlidir.

Eş yükselti eğrilerinin sıklaştığı bir yerde eğimin fazla olduğu kesindir. Yanıt B