1. Arap Yarımadası, Asya’nın güneybatısında bü­yük bir bölümü çöllerle kaplı olan bölgedir.

2. İslamiyet’ten önce bu bölgede Main, Seba, Himyeri, Gassani, Nebat, Tedmür… vs. devletler kurulduysa da bunlardan hiçbiri Arabistan’da siyasal birliği tam olarak sağlayamadı. Bu durumun asıl nedeni Araplar’ın kabileler halinde yaşamaları ve bu kabileler arasındaki rekabet ve kan davalarının bulunmasıydı. Bu kabileler haram ayları denilen Zilkade, Zilhicce, Muharrem ve Recep aylarında savaşmazlardı, bu kutsal aylarda “Suku Ukâz” denilen panayırlarda alışveriş yapar, putları ziyaret ederlerdi. Bu şenliklerde Arap halkı kaynaşır her ne kadar siyasi birlik kuramasalar da kültürel birlik kurarlardı.

3. Arabistan’da sosyal hayat çok dengesizdi. Kabile savaşları, çok kadınla evlilik kölecilik bunun en iyi göstergesidir.

4. Arap halkının temel geçim kaynağı kervan ticaretiydi. Bundan başka tarım (sadece Yemen’de) ve hayvancılık da yaparlardı.

5. Burada en yaygın din putperestlikti, putperestli­ ğin merkezi ise Mekke’ydi. Buradaki Kabe’de 360 tane put vardı, Arabistan’da bunun dışında Hanifilik, Hristiyanlık, Musevilik ve Mecusilik dinlerine de inanılırdı.