İSİMLER (ADLAR)

Canlı varlıkları, nesneleri, olguları, kavramları, duyguları, düşünceleri, nitelikleri vb. belirten, kök ya da gövde durumundaki sözcüklere “isim” denir.

İsimler, fiillerle birlikte söz varlığının en önemli türüdür. Tek sözcükten oluşabildiği gibi birden çok sözcükten de oluşabilir.

İsimler varlıkları karşılar, durum (hâl) ve iyelik eklerini alabilir, tamlama kurabilir.

İsimler; tür, yapı, anlam, sayı bakımından farklı biçimlerde sınıflandırılabilir:

Varlıklara Verilişlerine Göre İsimler

Varlıkların Oluşlarına ve Sayılarına Göre İsimler

İsmin Durumları (Halleri)

EYLEM ADLARI

“- ma, -me, ış, -iş, —mak, -mek” eklerinden birini alan sözcükler yani isim-fiiller eylem adı sayılır.

Eylem adları iş, oluş ve hareket anlamı taşıyan adlardır.

— Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim.
— Çocuğun gülüşü eve neşe kattı.
— Okumak ve yazmak en büyük zevkimdir.

İSİMLERDE YAPI

İsimler, yapıları bakımından üçe ayrılır:

a) Basit İsim: Yapım eki almayan isimlerdir: Kuşlar, toprağımız, çantası, ağacın, kitapta, kapının…

b) Türemiş İsim: Yapım eki almış isimlerdir: Bilgi, duygu, ekin, yanlış, tatlı, korku, bitki, yazgı…

c) Birleşik İsim: En az iki sözcüğün birleşmesiyle oluşan isimlerdir: Konuksever, çekyat, gecekondu, rüzgâr gülü, uyurgezer…