Çevremizdeki insanlarla iletişim kurmamıza engel olan ifadelerden kaçınmamız daha sağlıklı iletişim kurmamızı sağlar. Birbirimize zaman ayırmak, birbirimizi dikkatlice dinlemek ve anlamaya çalışmak iletişimin kapılarını açmak için şarttır. İletişimde ayrıca “ben dili” ve “sen dili” vardır.

Sen dili;

• “Sen“le başlar veya “sen“le biter.
• Yargılayıcı, eleştirici ve suçlayıcı olabilmektedir.
• Öfke, kızgınlık duygularını taşıyabilir.
• Emredici olabilmektedir.

Ben dili;

• “Ben“le başlar veya “ben“le biter.
• Kişinin duygu ve düşüncelerini ortaya koyar.
• Anlaşmazlıkları azaltır, konuşan kişiyi rahatlatır.

Aşağıda birbirimizi dinlememekten kaynaklanan bir iletişimsizlik örneği verilmiştir.

Egemen: Baba, bugün okulda arkadaşımla tartıştık, ardından da kavga ettik.

Baba : (Televizyonda izlediği tartışma programından gözünü ayırmadan) Evet, anlat sen, ben seni dinliyorum.

Egemen: Ben masumdum. Bütün suç arkadaşımdaydı. Baba! Beni dinliyor musun?

Baba : (Gözünü izlediği programdan ayırmadan) Evet oğlum seni dinliyorum. Anlat sen.

Egemen: Hayır, beni dinlemiyorsun.

Baba : Ben, hem seni dinler, hem de programı izleyebilirim. Eee sonra ne oldu?

Egemen: Boşver!…