İki Nokta ( 🙂

1) Kendisiyle ilgili örnek verilecek cümlenin sonuna konur.

Servetifünun Dönemi sanatçılarının bazıları şunlardır: Halit Ziya, Mehmet Rauf, Tevfik Fikret, Cenap Şahabettin…

Şiirde yer alması gereken birçok unsur vardır: ritim, asonans, kafiye, redif, ölçü…

2) Kendisiyle ilgili açıklama verilecek cümlenin sonuna konur:

Türkçenin özelliklerinden biri şudur: İki ünlü yan yana gelmez.

Onun iki önemli özelliği var: Çok titiz çalışmak ve herkesin fikrine sahip olmak.

3) Tırnak içinde gösterilen alıntılarda tırnaktan önce kullanılır. Fakat iki nokta yerine virgül de tercih edilebilir.

Paul Valery: “Yüz bin okur tarafından yüz bin kez okunmak isterim.” demiş.

4) Roman, öykü, tiyatro gibi yapıtlarda konuşma bölümünden önceki ifadenin sonuna konur.

Mehmet Usta sorar:
— Bu topraklar yıllardır kimin?

Notlar: İki noktadan sonraki bölüm kesinlik bildirmediğinde ve cümle değeri taşımadığında küçük harfle başlar ve sonuna üç nokta konur. Romanın birçok önemli yönü vardı: iyi kurgu, yalın anlatım, özlü ifadeler…

İki noktadan sonra gelen bölüm cümle değeri taşıyorsa büyük harfle başlar. Sürekli aynı cümleyi tekrarlardı:
Dün, dündür; bugün, bugündür.

İki nokta açıklama, noktalı virgül ise bağlama işaretidir. Noktalı virgülden sonra özel isimler hariç küçük harfle başlanır.

ÖRNEK: Aşağıdaki cümlelerin hangisinde, parantezle ( ) belirtilen yere iki nokta ( : ) konulmalıdır?

A) Öykülerinde gerçeğe önem veriyor ( ) Kişileri seçerken de bu özelliğini koruyor.
B) Onun öykülerinde boşu boşuna yazılmış tek bir cümle bile yok ( ) Her cümle yerli yerinde.
C) Benim için, öykü yazmak çok sıkıntılı bir iş ( ) Karşılığında hiçbir şey vermiyor kişiye.
D) Bir öyküde bulunması gereken iki özellik vardır ( ) İyi bir kurgu, güçlü bir dil.
E) Öykülerini aceleye getirmemiş ( ) Yeterince beklemiş, kıvamına gelince okuyucuya sunmuş.

Çözüm: A, B, C ve E seçeneklerinde nokta, D seçeneğinde ise iki nokta getirilmelidir. Cevap D seçeneğidir.