HALİDE NUSRET ZORLUTUNA (1901-1984)

1975 yılında Kadının Sosyal Hayatını İnceleme ve Araştırma Derneği, ona “Ümmü’l—muharrirat” (kadın ediplerin annesi) ünvanını vermiştir.

Anadolu’nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik yapan sanatçı “gerçek Çalıkuşu” olarak bilinir.

Şiirlerinde, Anadolu’yu yakından gören bir insanın duyarlığı söz konusudur.

Şiir sanatına ait kullandığı malzeme daha çok halk edebiyatı kaynaklıdır.

1921’de “Ağla Bahar”, 1919’da ünlenmesini sağlayan “Git Bahar”, 1936’da “Gel Bahar”, 1946’da “Bahar Geldi” adlı şiirlerini yazmıştır.

Roman konularını, Anadolu’nun çeşitli kentlerindeki öğretmenliği sırasındaki anılarından ve gözlemlerinden almıştır.

“Sisli Geceler”de teyze çocukları arasındaki karşılıksız aşkı; “Aşk ve Zafer”de ‘beşik kertmesi’ âdetini, eleştirel bakış açısıyla ele almıştır.

“Beyaz Selvi”; romantik bir aşk hikâyesi etrafında örülmüş, kendisine âşık olan sanatkârı, çocuğu için reddeden genç bir annenin romanıdır.

Eserleri

— Şiir: Geceden Taşan Dertler, Yayla Türküsü, Yurdumun Dört Bucağı, Ellerim Bomboş

— Roman: Küller, Sisli Geceler, Gülün Babası Kim, Beyaz Selvi, Büyük Anne, Aydınlık Kapı, Aşk ve Zafer

— Anı: Benim Küçük Dostlarım, Bir Devrin Romanı