Günümüzde ağırlıklı olarak tıp, endüstri, tarım, çevre ve nanoteknoloji alanlarında uygulamaları bulunan genetik mühendisliği ve biyoteknoloji, gelecekte de hem bu alanlarda hem de başka alanlarda uygulamalar geliştirmeye devam edecektir.
Gelecekte;
- Başta kanser hastalığı olmak üzere birçok hastalığa sebep olan genlerin bulunması ve tedavi edilmesi,
- Tarımda verimin artırılması ile daha fazla ve kaliteli ürünler elde edilmesi,
- İnsanlarda hücre yenilenmesi ve onarımı ile yaşlanmanın önlenmesi ve yaşam kalitesinin artırılması,
- Renk körlüğü, hemofoli ve albinoluk gibi kalıtsal hastalıkların tedavisinin gerçekleştirilebilmesi
genetik mühendisliği ve biyoteknoloji uygulamaları ile sağlanabilmesi mümkün olabilecek uygulamalardır.
Gelecekteki biyoteknolojik uygulamalar:
Herhangi bir bilim dalındaki ilerleme, o dalla ilgili araştırma alanını geliştirecek ve daha karmaşık deneylerin yapılabilmesini sağlayacak teknik ve yöntemlerin bulunmasına bağlıdır. İşte geçtiğimiz 20 yıl içinde bunun tipik bir örneğini genetik mühendisliğinin hayret verici gelişiminde gördük. Yakın geçmişe değin genetik mühendisliği, biyolojik bilimlerin pek çok dalından sadece biriydi oysa çok kısa bir sürede, genlerin izole edilebilmesi, tür içinde ya da türler arasında transfer yapılabilmesi sayesinde, bilimsel araştırmaların en hızlı ilerleyen alanı oldu. Bu alan öylesine hızlı gelişti ki şu anda dünyanın birçok yerindeki laboratuvarlarda herhangi bir canlıdan, istenilen genin izolasyonu, bu genin baz dizilimi ve işlevinin belirlenmesi sıradan işlemler hâline geldi. Ürünleri ve uygulamaları topluma inmeye başlayan bu teknolojiyle ilgili olarak neredeyse hemen her hafta yeni bir buluşla karşılaşıyoruz.
Gelecekte insanlığın moleküler biyoloji alanındaki tecrübeleri ile beraber bilgisayar teknolojilerinin katrilyonlarca bitlik genetik bilgiyi organize etme noktasında sunduğu imkânlar arttıkça yeryüzünde mevcut olan gen havuzlarıyla da sınırlı kalınmayacağı ve genetik mühendislerinin istedikleri biyolojik yapıyı ortaya çıkartacak genleri bizzat kodlamak suretiyle tamamen sentetik (yapay) türler programlayabilecekleri iddia ediliyor.
