İnsandan başka yaratıkların (hayvan, bitki vb.) başından geçiyormuş gibi gösterilen fakat insanı anlatan, ders verme amacı güden, ibretli bir olaya dayalı manzum hikâyelere “fabl” denir. Fabllar, masal çeşidi olarak kabul edilir ve “hayvan masalları” olarak adlandırılır.
- Fabllar, olaya dayalı sanatsal metinlerdir.
- Fabllarda, sembolik ve alegorik bir anlatım benimsenir.
- Fabllarda, özellikle “teşhis” (kişileştirme) ve “intak” (konuşturma) sanatları kullanılır.
- Fabllarda verilen ahlak dersi bir cümleyle özetlenir ve “Kıssadan hisse” niteliği taşır.
- Fabllar, genellikle manzum biçimde yani ölçülü uyaklı olur.
- Fabllar, oldukça kısa yazılardır.
- Fabllar, öğretici ve eğitici nitelikler taşır.
- Fabllarda dostluk, dayanışma, öfke, kurnazlık, korku, kıskançlık, cesaret, kibir, kahramanlık gibi konular işlenir.
- Fabllar, bazı kaynaklarda “didaktik şiir” türüne dâhil edilir.
- Fabllar, masallardan farklı olarak anonim değildir, yani yazarları bellidir.
- Fabllar, sade ve anlaşılır bir dille yazılırlar.
- Fablları, masallardan ayıran en önemli özellik, fablların sonunda ahlak dersinin yer almasıdır.
- Fabllarda, masallarda yer alan “cin, peri, Kaf Dağı, Zümrüdüanka, dev” gibi unsurlara yer verilmez.
- İyi bir şiirde bulunan nitelikleri taşır. Şiirsel ifadelere yer verilir. Öğretici üslup benimsenir.
