Yere düşmüş bir silgiyi yerden alıp masaya koyarken yer çekimi kuvvetine karşı iş yapılır. Bu iş, silgide potansiyel enerji olarak depolanır. Yine bir yayı sıkıştırmak için yay üzerinde iş yapılır. Yapılan iş, yayda potansiyel enerji olarak depolanır. Yay sıkıştırılırken yapılan iş, Şekil 2.11’deki gibi +q1 yükü sabit tutulurken +q2 yükünün sonsuzdan L noktasına getirilmesi sırasında yapılan işe benzer. Yükler aynı işaretli olduğu için birbirini elektriksel kuvvetlerle iter. Yükleri birbirine yaklaştırmak için elektriksel kuvvetlere karşı iş yapmak gerekir. Yapılan bu iş sisteme aktarılır ve sistemde potansiyel enerji olarak depolanır. +q2 yükünü sonsuzdan L noktasına sabit hızla getirirken elektriksel kuvvetlere karşı yapılan iş, yüklerin sahip olduğu elektriksel potansiyel enerjiyi verir.

K ve L konumlarında tutulan yüklerden +q2 yükü serbest bırakılırsa yükler birbirini iter ve yüke etki eden kuvvet sonsuzda sıfır olur. Yükün hareketine ait çizilen kuvvet-uzaklık grafiğinin yatay eksenle arasında kalan alan, elektriksel kuvvetin yaptığı işi yani yüklerin sahip olduğu elektriksel potansiyel enerjiyi verir (Grafik 2.1). II. bölgenin alanı ile I. bölgenin alanı matematiksel olarak eşittir. Buna göre I. bölgenin alanı bulunarak da aynı sonuca ulaşılabilir. I. bölgenin alanı +q2 yükünü F büyüklüğündeki kuvvet ile K noktasından L noktasına getirilirken yapılan mekanik işe eşit olur.

Bu ifade yüklerden birinin diğer yükten kaynaklanan elektriksel potansiyel enerjisini verir. Sistemde +q1 ve +q2 yükleri dışında başka yük olmadığından aynı zamanda sistemin elektriksel potansiyel enerjisini de verir. Elektriksel potansiyel enerji skaler bir büyüklük olduğu için hesaplamalarda yükler, işaretleriyle birlikte kullanılır. Birbirini iten yüklerin enerjisi pozitif, birbirini çeken yüklerin enerjisi negatif olur.