DÜZENLİ ORDUYA GEÇİŞTE YAŞANAN SORUNLAR

Düzenli ordu kurmanın önündeki siyasi engeller yönetimdeki çıkar çatışmaları ve veraset kavgalarıdır. Ekonomik açıdan bakıldığında ise o orduyu finanse edecek gücün yeterli olmayışıdır. Çünkü düzenli ordu düzenli bir maaş ve düzenli olarak hazineye gider olarak yansıyacaktır. Bu noktada düzenli orduya geçişi geciktiren ekonomik neden hazinenin yetersizliğidir.

Osmanlı Devleti’nde hazineden maaş alan asker sayısı ortalama 15 bin kişidir. Bunlara kapıkulu askeri denir. Ordunun ¾’ünü oluşturan Tımarlı Sipahiler hazineden maaş almaz Dirlik topraklarının gelirleri ile geçim sağlarlardı. Tımarlı sipahiler de hazineden maaş alsalardı o vakit sayıları bu kadar çok tutulamazdı. Üstelik Tımarlı Sipahilerin savaş zamanı orduda yer alıp barış döneminde çiftçilik yapmaları düzenli bir askeri harcamanın önüne geçmek için uygulanmıştır.

Coğrafi açıdan düzenli orduya geçişi engelleyen etkenlere baktığımızda Osmanlı Devleti’nin çok geniş sınırlara sahip olması bu sınırlar arasında irtibatın çabuk kurulamaması ulaşım ve haberleşme olanaklarının sınırlı olması sayılabilir. Teknik imkanların yetersiz oluşu da düzenli orduya geçişte sorun olmuştur. Çünkü ordunun en küçük birimi ile en üst birimi arasında çabuk irtibat sağlanması gerekiyordu. Bunun eksikliği düzenli orduya geçişi zorlaştırmıştır.