Bitkilerin beslenmesi için gerekli koşullar
Toprağın yapısı ve kimyasal bileşimi o bölgede hangi çeşit bitkinin yetişeceğini belirleyen ana etmenlerdendir. Bitkiler su ve mineralleri dışarıdan hazır alarak ihtiyaç duyduğu bütün organik besinleri üretirler. Bitkilerin fazla miktarda ihtiyaç duyduğu azot, potasyum, karbon, kalsiyum, magnezyum ve hidrojen makro elementlerdir. Bitkilerin çok az ihtiyaç duyduğu klor, demir, çinko, bakır ve sodyum gibi mineraller mikro elementlerdir. Mineraller enzim, klorofil gibi birçok molekülün yapısına katılmakla birlikte bitki hücrelerinde osmotik basıncın düzenlenmesinde de görev alırlar.
Azot
Bitkilerin çok fazla ihtiyaç duyduğu elementtir. Azot protein, nükleik asit, ATP ve vitamin gibi moleküllerin yapısına katılır. Bitkiler serbest azotu (Ng), Amonyağı (NHS) ve nitriti (N02) kullanmaz. Bitkilerin kullandığı azot çeşidi amonyum (NH4) ve nitrattır (NO3). Böcekçil bitkiler azot bakımından fakir topraklarda yaşadığı için azot ihtiyacını yakaladığı böceklerin proteinini sindirerek karşılar.
Demir
Bitkilerde çok az bulunmasına karşın klorofil sentezinde rol alan enzimlerin yapısında ve EI’S elemanlarının (sitokrom) yapısında bulunur.
Bir bitkinin ihtiyaç duyduğu elementlerden ortamda en az bulunanın bitkinin gelişimini sınırlamasına minimum yasası denir. Örneğin toprakta potasyum az olup diğer elementler bol miktarda bulunsa bile bitki diğer elementlerden potasyumdan yararlandığı ölçüde yararlanacaktır. Yani bu durumda bitkinin gelişimini belirleyen potasyum olmuş olur.
Bezelye ve fasulye gibi baklagillerin kökünde azot bağlayıcı bakteriler nodül oluşturur. Bu bakteriler azotu toprağa bağladığı için (Azot fiksasyonu) bitkiye fayda sağlar, bunun karşılığında da bitkinin kökündeki besinlerle beslenirler. Bu ilişki biçimi bir mutualizm örneğidir.
Bazı mantarlar bitki köklerine bağlanıp bitkiye geniş bir emilim yüzeyi oluşturur. Bu sayede bitki topraktan daha çok su ve mineral alır Ayrıca bu mantarlar antibiyotik üreterek bitki kökünü mikroorganizmalara karşı korur Bunun karşılığında da bitki kökündeki besinlerle beslenir. Bir mutualizm örneği olan bu ilişki mikoriza birliği diye adlandırılır.
