Canlı organizmalar, hücrelerden başlayarak daha karmaşık yapıların oluştuğu bir organizasyon düzenine sahiptir. Hücre, canlıların en küçük yapı ve işlev birimidir ve birçok hücre bir araya gelerek dokuları, dokular organları ve organlar da sistemleri oluşturur. Bu organizasyon, organizmanın bütünlüğünü ve işlevselliğini sağlar.
Hücre, tüm canlıların temel yapı taşıdır. Her hücre, belirli işlevleri yerine getirmek için özelleşmiş yapılar olan organellere sahiptir. Hücreler, metabolik faaliyetleri yürütür ve organizmanın hayatta kalmasını sağlar. Hücreler, yapılarına göre iki ana gruba ayrılır:
Hücrelerin bir araya gelerek aynı işlevi yerine getirmek için oluşturduğu yapılara doku denir. Doku, hücrelerin ortak işlevlere yönelik organize olması sonucu oluşur. İnsan ve hayvanlarda dört temel doku türü vardır:
Farklı dokuların bir araya gelerek belirli bir işlevi yerine getiren yapılar oluşturmasına organ denir. Her organ, vücutta belirli bir görevi yerine getirir ve birden fazla dokudan oluşur. Örneğin, kalp bir organdır ve kas dokusu, sinir dokusu ve bağ dokusu gibi çeşitli dokulardan oluşur. Karaciğer, akciğer, mide, böbrek gibi yapılar da organlara örnektir.
Birbiriyle ilişkili organların bir araya gelerek daha büyük işlevleri yerine getirdiği yapılara sistem denir. Her sistem, organizmanın hayatta kalmasını ve işlevlerini sürdürebilmesini sağlar. Örneğin:
Organizma, farklı sistemlerin bir araya gelerek canlı bir varlık oluşturduğu en üst organizasyon seviyesidir. İnsanlar, hayvanlar, bitkiler gibi tüm canlılar bu organizasyonun birer örneğidir. Organizmadaki her hücre, doku, organ ve sistem birbiriyle uyum içinde çalışarak yaşamı sürdürür.